Look 30: Caminar sobre el alambre... de espino

               

 vestido Asos / cazadora New Yorker / zapatos Belle Women / bolso Bershka / collar HyM

 Caminar sobre el alambre….de espino

A veces la vida se nos hace tan dura y agotadora como caminar sobre un alambre de espinos. Son  momentos en los que cada movimiento es una dolorosa laceración y se van dejando rastros de sangre a cada paso.
Es nuestro particular Vía Crucis, algo que todos debemos pasar para madurar y Renacer más sabios y fuertes a la Nueva Vida.

Este vestido ajustado y con motivos de alambre de espino me enamoro por su irreverencia y su total falta de tacto; es el típico vestido capaz de dejarte mal al mínimo descuido. Así que cuando quiero jugar con el peligro, cuando me siento particularmente cañera, lo rescato del armario y me planteo el reto de domesticarlo, ajustarlo a mi sin que me juegue una mala pasada; porque nunca hay que olvidar que los vestidos ajustados son prendas salvajes, capaces de mostrarse sumisos y encantadores delante del espejo de casa y en cuanto nos descuidamos, sorprendernos con un mordisco a nuestra vanidad y un zarpazo a nuestra línea de flotación; peligrosos e indiscretos hasta la exasperación, por eso nos atraen sin remedio.

Agradecer a mi fotógrafo su tacto para conseguir que esta vez el vestido fuese casi domesticado.

Hasta la próxima.

Marŝi sur drato….de pik-dratoj

Kelkfoje la vivo nin faras tiel malmola kaj elĉerpa kiel marŝi sur pik-dratoj. Estas momentoj en kiuj ĉiu movo estas  dolora lezado kaj  oni restigas spuraĵoj de sango sur ĉiu paŝo.
Ĝi estas nia aparta Vojo Crucis, io kiu ĉiuj devas travivi por maturigi kaj Renaskiĝi pli saĝa kaj forta por Nova Vivo.
Ĉi strikta vesto kaj kun motivoj de pik-drato min enamiĝas por ĝia nerespekto kaj ĝia tuta manko de takto; estas la tipa robo kiu povas lasi vin malbone ĉe la plej eta malatento. Do kiam mi volas ludi kun danĝero, kiam min sentas aparte spitema, mi elliberigas ĝin de ŝranko kaj mi proponas la defio por dresi ĝin, alĝustigi al mi sen ke ĝi faros friponaĵo min; ĉar neniam devas forgesi ke ĝustigitaj robo estas sovaĝaj vestoj, kapablaj de montri  obeemaj kaj ĉarmaj antaŭ la doma spegulo kaj tuj kiam nin neglektas, surprizi nin kun  mordo al nia vanteco kaj krifo-grato al nia flos-linio; danĝeraj kaj maldiskretaj ĝis la kolerego, pro tio nin altiras sen rimedo.  
Danki al mia fotisto lia takto por atingi ke ĉi tiu fojo la robo estis preskaŭ malsovaĝa.

Ĝis la proksima.